به نقل از «شبستان»

از کیک سوخته ای که تبدیل به دونات شد تا هفت سین ساختمانی!

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۵۲۳۴

اردوهای جهادی بر خلاف تصور و آنچه در رسانه‌ها تاکنون دیده شده از یک فضای صرفا کار و تلاش و عبادت، یک فضای صمیمی و شاد، همراه با خاطرات شیرین و بیادماندنی است. بخش دوم میزگرد دانشجویان جهادگر دانشگاه فرهنگیان خراسان جنوبی به این موضوع پرداخته شده است.

خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ جواد شریفی نیا- یکی از شیرین ترین فعالیت های دوران دانشجویی، اردوهای جهادی به مناطق محروم و کمتر توسعه یافته به ویژه روستاهای دوردست است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مناطقی با انسان‌هایی دارای قلب های بزرگ و رئوف و در عین حال قاطع و پرتلاش که برای کسب روزی حلال از اذان صبح تا شب را در دشت و بیابان به دنبال کار کشاورزی و دامداری هستند.

 

خراسان جنوبی جزو استان های خشک و کم آب کشور است که خشکسالی 23 ساله کمر اقتصاد بخش کشاورزی و دامداری را شکسته و خیلی از روستاها خالی از سکنه شده اند. گروه های جهادی دانشجویی در ایام تابستان و عید نوروز با حضور در مناطق مختلف استان، ضمن انجام اقدامات فرهنگی، آموزشی و عمرانی به موضوع آموزش اشتغال خانگی برای بانوان و دختران روستا نیز توجه دارند که از آن جمله می توان با آموزش حوله بافی، شیرینی پزی، دوخت لباس و صنایع دستی و ... اشاره کرد.

 

خبرگزاری شبستان با توجه به تجربه موفق گروه جهادی دانشجو معلم های خراسان جنوبی و همچنین آسیب شناسی این اردوها و برگزاری اردوهای بهتر در آینده، اقدام به برگزاری میزگردی با حضور 6 تن از فعالان عرصه جهادی دانشگاه فرهنگیان استان کرد.

 

جواد چوپانی مسئول سابق قرارگاه جهادی دانشگاه فرهنگیان، محمدامین زارع مسئول قرارگاه جهادی شهید باهنر دانشگاه فرهنگیان، سباء سعادتی منش مسئول پایگاه بسیج خواهران پردیس امام سجاد(علیه السلام) و از فعالان جهادی، فاطمه رضایی از دانشجویان جهادگر دانشگاه، فاطمه خسروی از دانشجویان جهادگر و پریسا نیازجو معاونت سابق اردوهای جهادی بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان از شرکت کنندگان در این میزگرد بودند.

 

در ادامه میزگرد قبلی ضمن بررسی وضعیت آموزشی مناطق محروم و کم برخوردار، به بیان خاطرات شیرین و به یادگار مانده از این اردوها توسط دانشجو معلمان جهادگر پرداختیم، خاطراتی که برای همیشه در اذهان ماندگار خواهد شد.

 

جواد چوپان، مسئول سابق قرارگاه جهادی دانشگاه فرهنگیان دلیل پایین بودن رتبه های برتر کنکور دانش آموزان مناطق محروم و روستایی را در ضعف آموزش پایه و البته افزایش مدارس خصوص در شهرها می‌داند و می‌گوید: آموزش و پرورش نیروهای کم تجربه و یا افرادی که سال‌های آخر خدمت شان است و دیگر حال و حوصله کلاس رفتن را ندارند، را به مناطق روستایی می‌فرستد، هرچند که حق انتخاب با خود معلم است اما معلمی که سبک آموزشی خاص دارد و توانمندی خود را نشان داده است، معمولا مدارس خاص در شهر می فرستند که والدین توقع شان زیاد است و در روستاها چون مردم قانعی هستند کسی زیاد به این مسائل توجه ندارد.

 

وی با بیان اینکه به دلیل کمبود نیرو در طول سال در برخی مدارس چندین بار معلم تغییر می‌کند، می گوید: در نظام آموزش و پرورش فعلی آنچه مهم است فقط سابقه است و دغدغه اصلا مورد توجه نیست، برای فضاسازی مدرسه و کارهای خلاقانه هیچ انگیزه و ایده ای نمی بینیم.

 

این دانشجوی جهادگر اظهار می‌دارد: چرا در گذشته یک معلم در روستا همه کاره بود اما امروز این کمرنگ شده است؟ وقتی معلم خودش، شان شغل مقدس معلمی را نگه ندارد و با هر پوششی در جامعه ظاهر شود، مردم هم خیلی مثل گذشته از او حساب نمی‌برند، ساختار اداری ما ناقص است؛ چراکه با یک معلمی که شان منزلت معلمی را رعایت نمی کند نمی توان از حضور در کلاس او را ممنوع کرد.

 

بچه ها رفتارشان را از معلم یاد می‌گیرند

چوپان با بیان اینکه بچه‌ها تمام رفتار و کردار خود را از معلم ابتدایی می‌گیرند، معتقد است: متاسفانه تقسیمات براساس نیاز فرهنگی و اجتماعی مناطق صورت نمی‌گیرد و اولویت آموزش و پرورش در شرایط کنونی، فقط پرکردن کلاس‌های درس است که بخش زیادی از این مهم به دلیل عدم توجه به آموزش و پرورش در گذشته است.

 

وی با اشاره به اینکه کرونا ضربه بزرگی به دانش آموزان ابتدایی زد به طوری که با وجود کلاس های تقویتی اما باز هم دانش آموزان پایه های پنجم و ششم ضعیف هستند، می‌‎گوید: دانشجویان جهادگر دانشگاه فرهنگیان در ایام کرونا، رسالت اجتماعی خود را در حضور یافتن در مدارسی دانستند که به دلیل کرونا تعطیل شده بود و دانش آموزانش از مدرسه مجازی هم محروم بودند.

 

اردوهای جهادی بر خلاف تصور و آنچه در رسانه‌ها تاکنون دیده شده از یک فضای صرفا کار و تلاش و عبادت، یک فضای صمیمی و شاد، همراه با خاطرات شیرین و بیادماندنی است که سال ها در ذهن یک دانشجو به عنوان خاطره شیرین می ماند. در ادامه این میزگرد از دانشجویان جهادگر خواستیم که از خاطرات شیرین و طنز خود در اردوهای جهادی برایمان بگویند.

 

کیک سوخته ای که تبدیل به دونات شد

فاطمه خسروی که سابقه چندین اردوی جهادی در روستاهای محروم شهرستان های سربیشه و نهبندان را دارد به خاطره ای از دوران قبل کرونا اشاره می‌کند و می‌گوید: «در یکی از روستاها با بچه‌ها سرود کار می‌کردم. عصری بچه های روستا خیلی حال و حوصله تمرین نداشتند و بیشتر دوست داشتند بروند فوتبال بازی کنند؛ با وجود اصرار و تاکید فراوان اما متاسفانه تعداد کمی برای تمرین اعلام آمادگی کردند. من هم دیگه چون اصرار فایده نداشت، بی خیال شدم و رفتم بیرون حسینیه در سایه دیوار نشستم؛ دو تا از همین بچه ها که کلاس پنجم و ششم بودند با موتورآمدند جلو و گفتند: «خانم خسروی ناراحت نباش! بیایید سوار موتور شوید شما رو یک دور بدیم!» خنده ام گرفت و کل ناراحتی ام با همین شوخی رفع شد و بعد همین رفتیم سرود تمرین کردیم، هر چند که به بچه ها تذکر دادیم که در اون سن و سال اصلا نباید موتور سوار شوند اما گاها دیده می شد که بچه ها موتور سوار می شدند و این بسیار خطرناک بود.

 

یک مرتبه برای گرفتن جشن تکلیف برای دانش آموزان آمدیم و کیک درست کردیم، چون امکانات نبود و در قابلمه درست کردیم؛ کیک کمی سوخت و رنگش قهوه ای شد؛ مجبور شدیم با همزن دستی کیک را تبدیل به دونات کنیم که البته خیلی خوشمزه شد به طوری که آخر همه را هم نرسید.»

 

نخواستم امید بچه‌ها ناامید شود

جواد چوپان هم که سابقه چندین اردوی جهادی به عنوان مسئول و جهادگر را در کارنامه دانشجویی دارد، به بیان خاطراتی را دوران کرونا و اردوهای جهادی پرداخت. او گفت:« اوایل کرونا، که همه از این بیماری شدید می‌ترسیدند، تعدادی از خواهران را برای برگزاری کلاس تقویتی ویژه دانش آموزان روستایی به چند روستای شهرستان بیرجند بردیم، در یکی از این روستاها چهار دانش آموز برای کلاس آمده بودند که سه نفرشان تازه دو هفته قرنطینه شان تمام شده بود و یک نفر هم علائم داشت، اما تست نداده بود. یکی از خواهران جهادگر با این وضعیت قرمز بچه‌ها اما ماسک زد و یک ساعتی را در همین شرایط با آنها درس کار کرد که از درس عقب نمانند. وقتی دلیلش را پرسیدم که چرا در چنین شرایطی که ممکن بود بیماری به او سرایت کند، حاضر به رفتن سرکلاس شد، گفت: می خواستم امیدی که در بچه ها برای درس خواندن و آمدن دوباره به مدرسه شکل گرفته بود، به ناامیدی تبدیل نشود.»

 

او می‌گوید: اردوهای جهادی کارخانه آدم سازی است، مهارت‌هایی را اینجا یاد می‌آموزیم، که در دانشگاه هرگز یاد نمی‌گیریم، اردوهای جهادی می تواند دنیا و آخرت افراد را تامین کند، گاها افرادی بودند که نه نماز می‌خوانند و نه اعتقادی به نظام داشتند، این ها در اردوی جهادی کاملا تغییر رویکرد دادند. در فضای صمیمت و برادری است که فرد ساخته می شود و نه فضای خشک و بی روح، لذا اردوهای جهادی بچه ها در فضایی کاملا شاد و در عین احترام به همدیگر فعالیت می‌کنند.

 

شامی بیاد ماندنی!

فاطمه رضایی دیگر دانشجوی جهادگر هم با اشاره به اینکه بچه ها در اردوهای جهادی هنرهای زیادی مانند آشپزی را فرا می‌گیرند، به بیان یک خاطره در همین خصوص می‌پردازد و می‌گوید: یک روز عصر ساعت 7 خبر دادند که آشپزگروه نیست و قرار شد شام با ما باشد. اون موقع ما در حال ساختن کاردستی برای آموزش فردا بودیم و این کار تقریبا تا ساعتای 10 شب طول کشید. بعد کمی سیب زمینی را آبپز و رنده کردیم و تعداد زیادی تخم مرغ داخلش ریختیم، هیچ کدام از خانم‌ها هم ادعایی در آشپزی نداشتیم،مواد کوکو بسیار شل و آبکی شده بود و از طرفی هم نمی‌خواستیم که غرورمان شکسته شود برای همین مشورت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که مقداری نان خشک از اهالی روستا بگیریم و آسیاب کنیم و داخل کوکوها بریزیم تا سفت شود.

 

ساعت 11 شب درب چند منزل را زدیم، کسی باز نکرد! خوب مردم هم می ترسیدند ساعت 11 شب منطقه هم شب ترسناک بود، بالاخره یه پیرمردی در را باز کرد و یک کاسه آرد به ما داد. آردها را گرفتیم و بدوکنار رفتیم سمت اسکان و بالاخره کوکوها را درست کردیم، شکل ظاهری زیبایی داشت و انصافا مزه خوبی هم می‌داد؛ اما با این وجود خودمان می‌دانستیم که ممکن است مریض شویم. بالاخره ساعت به وقت صفر بود که شام آماده شد و بچه‌ها نوش جان کردند؛ فردا صبح هنگام رفتن به کلاس خبردار شدیم که چند تن از مسئولان اردو و تعدادی از دانشجوها نیستند. شصت مان خبردار شد که احتمالا هنر دیشب مان کار دست بچه ها داده، بعد از پرس و جو متوجه شدیم که چند نفری مریض شده بودند.

 

هفت سین جهادی با مصالح ساختمانی!

محمدامین زارع دیگر دانشجوی جهادگر هم به بیان خاطره ای از جنس تحویل سال در اردوی جهادی پرداخت وگفت: «عهد خدمت آخری که رفتیم، تعدادی از بچه ها روز آخر اردو که همزمان با لحظه تحویل سال بود، ماندند تا کارهای باقی مانده را انجام دهند، لحظات تحویل سال بود، نشسته بودیم که چکار کنیم و چطور سفره هفت سین پهن کنیم، تصمیم گرفتیم یک سفره جهادی از «سنگ فرز، سرامیک، سیمان سفید و سیمان سیاه و سطل رنگ، سمباده و سیر» پهن کنیم. این اردوی روستای دهو منطقه شاهکوه هم با سفره هفت سین خاص خود بیاد ماندنی شد.

 

خاطره دیگر اینکه در یکی از اردوهای جهادی یکی از بچه ها برای اولین بار آشپزی می‌کرد، غذا قرمه سبزی بود، آشپز گروه غذا را روی اجاق گذاشت و برای انجام کاری از روستا خارج شد، موقع نهار که شد، یکی از بچه ها که کمک آشپز بود و برای اولین بار داشت آشپزی می کرد، یاد نداشت غذا را سرو کند، یک سری ظرف ها پرآب قرمه سبزی بود و یک سری ظرف ها پر لوبیا. تعدادی از بچه ها لوبیا و سبزی می‌خوردند و تعدادی هم برنج ها را از داخل آب های قرمه سبزی جدا می‌کردند می‌خوردند.

 

 

 

پایان پیام/404

منبع: شبستان

کلیدواژه: دانشجویان جهادگر دانشگاه فرهنگیان خاطرات شیرین اردوهای جهادی آموزش و پرورش خراسان جنوبی اردوی جهادی دانش آموزان بچه ها یک فضای هفت سین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۵۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کددار شدن درمانگاه تامین اجتماعی بردسکن

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خراسان رضوی،فرماندار بردسکن گفت:پس از تاخیر در اجرای  طرح ساختمانی درمانگاه تامین اجتماعی بردسکن وپیگیری‌های بعمل آمده تامین اجتماعی در مدت ۱۸ ماه این طرح را تکمیل و در سال آینده شاهد بهره برداری از این طرح در شهرستان بردسکن خواهیم بود.
دهقان زاده با بیان اینکه در ماه‌های آینده و پس از صدور پروانه عملیات اجرایی این پروژه طبق قرارداد شروع عملیات ساختمانی را شاهد واین نوید داده شد که در سال آینده خدمات درمانگاه تامین اجتماعی را در شهرستان داشته باشیم.
دهقان زاده افزود: خوشبختانه این طرح به لحاظ تزریق اعتباری در ردیف پروژه‌های کددار کشور قرار گرفته است و سازمان تامین اجتماعی در تخصیص بودجه و تجهیزات درمانگاه تامین اجتماعی موافقت خود را اعلام که پس از اخذ پروانه ساختمانی بلافاصله عملیات اجرایی این پروژه که سال گذشته با حضور مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور کلنگ آن به زمین زده شد شروع می‌شود.
وی داشتن درمانگاه تامین اجتماعی را در شهرستان بردسکن با توجه به وجود راه‌های مواصلاتی و بیش از ۳۶ هزار نفر بیمه شده تامین اجتماعی یکی از ضروریات دانست و گفت: همواره یکی از مطالبات مردم شهرستان بردسکن داشتن درمانگاه تامین اجتماعی بوده است که خوشبختانه این مهم تحقق پیدا کرد و تمام تلاش ما بر این است با توجه به پای کار بودن سازمان تامین اجتماعی سال آینده این پروژه تکمیل و مورد بهره برداری قرار بگیرد.
 کلنگ ساخت درمانگاه تامین اجتماعی بردسکن سال ۱۳۹۸ به زمین زده شد.